Wat een week weer.

Een nieuwe week en dat betekent ook weer het begin van een nieuw blog. Dan zit ik op mijn veranda te bedenken hoe zal ik beginnen en wat is leuk om te schrijven. Ik maak elke dag zoveel mee dat ik lang niet alles kan opschrijven. Gisteren ben ik op aandringen van Mikki met hun mee gegaan om wat te drinken bij Windsurfing, een leuke gezellige bar hier aan de de overkant van de camping. En het was echt een leuke avond. Ik had dit eigenlijk vaker moeten doen. Ik had het eerlijk gezegd niet zo verwacht maar ik besluit dat ik zeker nog een x mee ga voor ik hier weg ga. Maar waar ik om twaalf uur aftaai gaan zij nog even door tot drie 's nachts. En de volgende ochtend zijn ze er om 9 uur gewoon weer om vervolgens de hele dag in deze warmte te werken. Karakter hoor maar ja dat deed ik vroeger ook toen ik die leeftijd had. Dit klinkt wel of ik heel oud ben. Maar ja ik spring daartegen wel fluitend om zeven uur mijn bed uit om vol energie aan deze nieuwe dag te beginnen. Vandaag wordt een normale dag  althans dat verwacht ik, wel een dag met veel schoonmaken want al onze weekendgasten zijn weer vertrokken. Het is nu aanzienlijk rustiger op de camping. Ik persoonlijk hou wel van die drukte want er gebeurd van alles. Er wordt heel wat afgepraat, gelachen en gedronken. Vanavond gaat Mikki naar haar tijdelijke mobilehome die ze samen met haar vriendin uit Nederland heeft gehuurd en dan ik heb de mobilehome een week voor mezelf. Heel fijn na 7 weken samenwonen want het is best aanpassen.

Ik begin deze dag aan de receptie. Deze dienst is van 9 tot 10 uur en gasten kunnen langs komen met problemen, vragen etc. Vandaag komt er een vrouw uit Polen naar mij toe met de klacht dat het water in de douche niet of nauwelijks weg loopt. Ik op mijn fiets om 10 uur naar de desbetreffende mobilehome en bekijk het probleem. Alsof ik er verstand van heb knik ik begrijpend . Tja inderdaad zie ik het probleem. Maar wat ga en kan ik daar aan doen vraag ik mezelf af?  Kwestie van veel haren denk ik. Maar die zie ik niet in de afvoer putje. Ik besluit onze maintenance Fabio te bellen en leg hem uit wat het probleem is en vraag tevens wat ik moet doen. Antwoord: Onder de caravan kruipen en de pijp losmaken want waarschijnlijk zit er hier veel haar. Oh my God. Neeee grrrrr. Dit is niet een oplossing waar ik op zit te wachten. Na behoorlijk wat moed verzamelt te hebben besluit ik om naar de mobilehome terug te gaan. Ik trommel eerst mijn Poolse collega Olivia op en samen gaan we, gewapend met een plastic zak en cloth's, naar de mobilehome. We checken eerst de afvoeren in de keuken en die van de wastafel, gelukkig loopt het water daar wel gewoon weg. Dan laat ik in de badkamer het probleem aan Olivia zien. En wat denk je? Het water loopt gewoon netjes weg. Serieus dit kan niet waar zijn .. wel dus, het enige wat ik 's morgen heb gedaan is met de douchekop op het putje en toen het koudwater hard laten lopen. Opgelucht gaan wij daarna toch even kijken wat we hadden moeten doen. Conclusie:  niets want dit was onmogelijk voor ons.  

Sinds ik hier op de camping ben heb ik met Mikki meerdere uitstapjes gemaakt en ook met Olivia ben ik weg geweest. Dus vind ik dat ik ook met Kiana iets leuks moet doen. Allebei zijn we dinsdagmiddag vrij en we besluiten om eind van de middag op pad te gaan. Aangezien Kiana nog weinig tot niets heeft gezien van deze omgeving neem ik haar eerst mee naar Gaeta, al bekend ondertussen bij jullie, eerst gaan we koffie drinken en nemen we er een overheerlijke met pistacchio creme gevulde croissant bij. Daarna lopen we het leuke straatje in waarbij ik kreeg iedere keer weer het gevoel heb dat ik in Napels loop. Vorige week had ik een geweldige jurk gezien en wil even kijken of hij er hangt. Ja hij hangt er nog. En helemaal leuk voor op Sardinie volgende week bedenk ik. Dus koop ik hem. Nadat ik Gaeta heb laten zien gaan we vervolgens door naar Formia. Ik ben hier nu zo vaak geweest en toch iedere keer is het weer leuk om hier te zijn. Zeker als we daarna op het terras onze dag afsluiten met een aprol spitz. Ik breek hier mee wel de afspraak die ik met mezelf gemaakt heb. Namelijk geen alcohol drinken door de weeks, alleen maar in het weekend. Het is al moeilijk genoeg om mijn gewicht een beetje in de hand te houden met al die pasta, pizza's en ijs hier. En ik geniet evengoed van het dolce vita. Helaas rijden we iets te laat en dus in het donker terug richting camping. Niet echt mijn favoriete tijdstip. Extra vervelend  omdat mijn linker voorlamp stuk is. En het is al zo donker hier op die wegen. Kak.. Maar gelukkig komen we veilig en wel aan op de camping. En Kiana is blij dat ze nu iets meer heeft gezien dan Rome en de camping. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om hier te zijn en geen auto te hebben. Dan zie je niet veel meer dan de camping. Alhoewel ik zelf zeker de bus zou nemen om wat uitstapjes te maken.

De 2 volgende dagen zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor het aankomende weekend. Het gaat nu veel drukker worden want zaterdag begint het hoogseizoen in Italië. Vannacht vliegen Amber en Coen naar Napels en komen dan meteen door met de taxi naar de camping. Ik heb de mobilehome van Amber en Coen al in orde gemaakt voor morgen. Koelkast is gevuld met drinken, bed is opgemaakt en Amber haar jurkjes, die heeft zij vorige week hier achter heeft gelaten, hangen in de kast. Als zij aankomen kunnen ze wat eten en daarna door naar het strand. Als Transavia en Schiphol mee werken zijn ze hier rond half elf. Ik moet zelf werken tot twaalf uur dus daarna hebben we alle tijd samen.  En zondag ben ik ook lekker vrij. Ik zie er naar uit om ze weer te zien. 

Ik word middag in de nacht wakker van wat berichtjes op mijn telefoon en bedenk dat het vast ome Cas is met berichten en foto's dat hij in  Australië is aangekomen bij mijn neef. Echter wanneer ik later wakker word lees ik de berichten op mijn telefoon, de berichten waren helemaak niet van ome Cas maar van Amber.. hun vlucht  is gecancelled. Echt wat er dan allemaal door je heen gaat. Ongeloof, woede, teleurstelling en verdriet. Dit kan toch niet waar zijn. Amber en Coen kregen zelf dit nieuws via een bericht op Amber haar telefoon. Blijkt dat het vliegtuig defect is. En dan wordt zo een vlucht gewoon gecancelled. Ongelooflijk. Ik moet wel meteen de taxi chauffeur laten weten dat hun vlucht is gecancelled voordat hij onderweg naar het vliegveld is. En het moet ook nog in het Italiaans want hij spreekt geen Engels. Nou ik kan je zeggen dat het een heel kort berichtje was want ik was echt even de weg kwijt. Kon op dat moment geen Italiaans woord meer bedenken. Ik ben er een aantal uren echt van slag van. Maar eind van de middag voel ik mij gelukkig weer wat beter en besluit ik om alvast wat van mijn kleren en spullen, die ik niet meer nodig heb, in te pakken en in de auto te doen. Aankomende dagen zijn de verwachtingen dat het rond de 40 graden wordt en aangezien ik nu toch de tijd heb kan ik het beter nu doen. Donderdag vertrek ik namelijk. Dan is de periode van werken op deze camping voorbij. Ik rij eerst naar Piombino en blijf daar 1 nachtje slapen en de volgende dag vertrek ik met de ferry naar Sardinie. En op Sardinie zijn John en Anita er gezellig en maandag komen Saskia en Astrid voor een paar dagen naar Sardinie gevlogen. Wat kijk ik er naar uit om deze vrienden te zien. 

Vandaag ben ik wederom vroeg wakker en met een kopje koffie geniet ik nog even van de rust. Vanaf gaat het feest beginnen. We hebben al veel gasten maar na vandaag is het echt volle bak. Ik ben er klaar voor. Deze afleiding kan ik goed gebruiken  nu Amber en Coen er niet zijn. Onze dag begint al goed. Eerste gasten melden zich om 9 uur ipv van drie uur. Mazzel dat ik bij de receptie zit en de mobilehome schoon is. Sleutels gegeven en ze kunnen door. Dit beloofd wat voor vandaag. We hebben 5 mobilehomes schoon te maken met zijn tweeën. Verwachten we twaalf Italiaanse gezinnen en is het ook nog eens 38 graden. Zonder teveel in de details te treden, het was een hele zware dag. Ben ik uitgescholden door een dame dat haar mobilehome niet schoon was. Gasten die op de ramen tikken van onze eigen mobilehome terwijl we lunchpauze hebben. Etc. Echt met het oplopen van de temperatuur gaat het temprament van die italianen ook omhoog. En worden de zwembroeken van de mannen ook steeds kleiner. Vanavond na het werk besluiten we een pizza to go te halen bij het restaurant en die bij de ondergaande zon op het strand op te eten. Want het is tijd voor wat ontspanning na deze dag. 

Vandaag heerlijk een dag vrij en wat ga je doen bij 40 graden? Inderdaad verkoeling zoeken, dus vandaag wordt het strand. Ik heb wel mijn wekker gezet om acht uur want ik wil wel een bedje en parasol hebben. Ik zit al om kwart voor negen in de auto richting Selena beach. Ik dacht op tijd te zijn maar niet dus. Mega druk. Geen parkeerplek te vinden. Dan maar verder richting Sperlonga rijden besluit ik en hopen dat het daar nog wel een parkeerplaats te vinden is. In Sperlonga aangekomen rij ik de eerste  priveparkeerplaatsen op. Een parkeerplaats met bedje en parasol kost 20 euro vertelt de meneer mij. Deal. Ik ga niet verder zoeken. Het is mega druk op het strand. Wat logisch is met deze temperatuur. Maar ik lig op mijn bedje en geniet en kijk. Mij krijgen ze er voorlopig niet af. Nou op het moment dat ik dit type is er veel heisa om mij heen. Ik blijk op het verkeerde bedje te liggen. Ik blijf liggen besluit ik.  Tenminste.. de gemoederen lopen wel erg hoog op. Uiteindelijk kan ik mooi met bed en al naar zone 3 vertrekken. En het gaat om maar 10 meter die ik nu meer naar achter lig. Waar je je druk om kan maken. Nou ik geniet evengoed en ga eerst weer even wat afkoeling in het water zoeken. 

Ik wens jullie een fijne dag en een mooie week. Tot volgende week.  

Liefs uit Italië.