SPANNENDE WEG, DIEGO EN AMBER

Na een 10 dagen in de mobilehome te hebben gewoond ga ik weer verder op pad. Ik heb deze dagen genoten van het niets moeten en mij ook niet druk hoeven maken over waar ik morgen ga slapen. Omdat het hoogseizoen is nu is het minder makkelijk om iets betaalbaar en naar mijn zin te vinden. Ik heb mij deze dagen heel goed vermaakt met lezen, strand en op pad gaan. En de laatste 3 dagen met Elly waren ook super gezellig. Nu gaan we nog een paar dagen samen naar een B&B in de omgeving van Florence. We hebben met de eigenaar afgesproken rond een uur of vier om daar te zijn dus we rijden relax richting Fiesole. De reis gaat eigenlijk wel lekker relax tot nu toe, we rijden wel steeds meer richting de bergen en we gaan ook steeds een stuk hoger op. En de weg word steeds smaller en smaller. En het wordt steeds spannender. Maar dan zien we gelukkig het bordje van de B&B Torri Di Firenze die ons de weg wijst. Nog even de bocht naar links en dan zouden we er ook volgens Google maps moeten zijn, maar wat er niet bij vermeld  staat is dat deze weg bijna onbegaanbaar is en heel erg stijl naar boven loopt. En dan bedoel ik echt stijl. Ik blijf midden op de doorgaande weg staan en kijk met verschrikten ogen naar het pad omhoog. Dit ga ik echt niet doen is mijn eerste gedachte en ik kijk Elly vertwijfeld aan. Na 10 minuten staan kijken en staan dubben of ik wel of niet naar boven ga rijden stap ik in mijn auto, geef een dot gas en rij ik in zijn 1 omhoog.  Hartkloppingen, Klotsende oksels echt er gebeurd van alles in mij. En als ik dan boven ben valt mij als eerste het mooie uitzicht op maar als tweede valt mij op dat het totaal niet lijkt op de foto's en de reviews van booking.com. Ik ben niet snel negatief over een accommodatie maar bij deze wil ik het liefst meteen weg. Omdat we te vroeg zijn moeten we nog wel een uur wachten op de eigenaar. Maar dan komt er een Mercedes aan en stapt er een dame uit, vol in de make up, lang gestijld haar, dik in de botox, op en top gekleed en op hoge hakken. En zingt bijna Buonasera, omg wat is dit denk ik. Het lijkt wel een actrice. Aangezien ik (wij) hier absoluut niet willen blijven gooi ik mijn acteerskils in de strijd. Elly kijkt mij zelfs met grote ogen aan en is met stomheid geslagen als ik ook nog "bijna huilend" om een glas water vraag. Maar het resultaat is wel dat wij kosteloos mogen annuleren. Gelukkig en opgelucht rij ik terug naar beneden. Deze berg hoef ik gelukkig niet meer op. Maar wat nu? Waar zullen we nu heen gaan? Dat wordt uiteindelijk een hotel in Prato met een zwembad. En wanneer we in het hotel zijn blijkt dat we nu wel een goeie keuze hebben gemaakt. 

De volgende dag gaan we deze leuke stad bekijken, althans volgens ciao-tutti, en dat zal zeker zo zijn als niet alles gesloten is wegens vakantie. In augustus gooien namelijk de italianen alles dicht om zelf met vakantie te gaan. Zelfs de restaurants etc zijn bijna allemaal gesloten. Je kan de koppen tellen op straat zo stil is het hier. Jammer hoor want het is een mooie stad met veel bezienswaardigheden. Morgen gaan we naar Pistoia, hopelijk is daar meer te beleven.

Pistoia is verrassend en ontzettend leuk. Het is net een klein Florence. Maar dan zonder de mega grote drukte. De stijl van de Duomo in Florence vind je ook hier op veel plekken weer terug. En dan de smalle straatjes en de vele terrasjes op de piazza's. Er is vandaag ook nog grote markt in de smalle straatjes wat het nog gezelliger maakt. Na afloop gaan we lunchen op een heel gezellig terras. Pistoia wat ben je verrassend leuk. Dit was een dag van heel hard genieten.

Sinds maandagochtend is mijn kat Diego weg. Vanuit het raam boven geglipt. Deze kat is het zijn hele leven al niet niet mee eens dat hij niet buiten onze tuin mag komen en verzint iedere x weer iets om toch te ontsnappen. Dat heeft ons de afgelopen 14 jaar al heel wat stress en slapeloze nachten bezorgd. Nu is hij dus weer ontsnapt. Was hij de vorige keren wel binnen 24 uur terug nu, 3 dagen, later en hij is nog niet terug, we beginnen nu toch echt ongerust te worden. Ik heb zijn vermissing op bijna  elke mogelijke site gemeld. Hopelijk vindt iemand hem en maakt hier een melding van. Ondertussen zit ik bijna ieder kwartier op mijn telefoon te hopen op goed nieuws.

Donderdag rond  twaalf gaan Elly en ik weer ieder onze eigen weg . Ik ga richting Pisa om Amber op te halen want zij komt een paar dagen gezellig een mini vakantie vieren. We zitten dicht bij de plaats Lucca met ons hotel. Vandaag is het bewolkt en regenachtig dus besluiten we richting Lucca te rijden. Een leuke kleine plaats waar het gezellig maar wel mega druk is nu.  Dit wordt een gezellige middag van lunchen, aprol spitz drinken en lekker kletsen.

Voor vrijdag hebben we een dag Florence gepland. Na het ontbijt gaan we rijden. Onderweg is het al zwaar bewolkt en als we in de stad aankomen komt de regen met bakken uit de lucht. Daar loop je dan in je jurkje in de stromende regen. Dan maar wat winkels in, staan we in ieder geval droog. Gelukkig is het na 1,5 uur droog en komt de zon weer door. We slenteren heerlijk door deze geweldige mooie stad. En rond een uur of vijf strijken we neer op 1 van de piazza's voor een aprol spitz met een plankje hammetjes en kaas. Heerlijk genietend komen we bij van de vele km die we ondertussen gelopen hebben vandaag.. Aangezien we al vaker in Florence zijn geweest hebben we niet de behoefte om aan te sluiten in de  rijen bij een bezienswaardigheid. Alhoewel de Duomo wel heel mooi blijft maar ook die hebben we al eens van binnen bewonderd. Rond een uur of acht houden we het voor gezien en rijden we terug richting ons hotel. 

De zaterdag begint met heel goed nieuws. Ons poezenkind Diego is terug. Wat een opluchting en blijdschap. We hebben de vermissing van Diego op zoveel sites op FB  gezet dat hij vrijwel meteen herkent werd toen een dame middels een foto vroeg van wie deze mooie kat is? De rest van de dag  blijven we heerlijk bij ons hotel, we hebben tenslotte niet voor niets een hotel met zwembad geboekt. Het is gelukkig weer heerlijk warm en zonnig. 's avonds gaan we weer richting Lucca voor een hapje en een drankje. Allebei gekleed in een mooie jurk want dat is wat de Italianen hier ook zo mooi doen.  Je mooi aankleden om te flaneren in de straten.

Zondag  zijn we richting Marina di Pisa gereden voor een dagje strand. Wat extra leuk is dat er ook een markt staat dus tja die kunnen we niet overslaan he. Amber koopt een leuke lange jurk. Kan ze volgende week op Sardinie mooi de show daar stelen. 

Vandaag blijven we bij ons hotel, Amber heeft gisteren naar alle waarschijnlijkheid een zonnesteek opgelopen en voelt zich niet lekker. Dus we doen het vandaag even rustig aan.  Amber haar vlucht naar Nederland is pas vanavond om half elf dus we hebben de hele dag samen.  Gelukkig gaat het in de middag weer wat beter met haar. En met de thermometer op 34 graden is het geen straf om verkoeling te zoeken in het zwembad. Heerlijke dag weer zo samen.

Straks Amber ga ik weg brengen en blijf ik zelf nog 1 nachtje in het hotel slapen. Morgen heb ik weer gezellig met Elly afgesproken. Wij gaan naar een B&B in een plaatsje tussen Modena en Bologna. Hier blijf ik tot zaterdag. En daarna? Ik geniet ervan om steeds ergens maar voor een paar nachten te zijn en dan weer door te gaan.  Ik werd pas geleden gekscherend Henk Wijngaard genoemd maar daar begint het serieus op te lijken. 

Hij is weer lekker lang deze blog dus hoogste tijd om te zeggen:

CIAO. 

MARJO