Sorrento , Positano en genoeg andere leuke dingen

Maandag en dinsdag ben ik lekker vrij. Ik moet wel e wennen aan het werken in het weekend, vooral als het vrijdagavond is,  want dat is iets wat heel lang niet meer gedaan. Ja toen ik 16 jaar was en een zaterdagbaantje had bij de Hema. Nou moet ik ook wel eerlijk toegeven, nu moet sowieso even zeggen dat ik geen benul meer heb van wat voor dag het is. Elke dag zit ik in een heerlijke vakantiesfeer. En het verveeld mij nog geen dag. Ik woon op een leuke camping in een mobilehome en leef de hele dag buiten,  eet op mijn veranda, wat klinkt dat sjiek zeg en na het werk ga ik vaak naar het strand. Dus tja datum, tijd en dag. Het maakt niet uit. Ik moest zelfs laatst terug rekenen om te weten  hoe lang ik al op reis ben. Ik dacht zeven weken maar het waren er gelukkig maar zes.En nog 18 te gaan. Kijk daar word ik al gelukkig van hé!

Maandag ben ik dus vrij en we, Mikki en ik gaan naar Sorrento met de auto, een rit van twee uur ongeveer volgens Google maps  ik heb hier een hotel geboekt waar we heerlijk en relax kunnen vertoeven zonder die druk dat we weer terug naar Baia domizia moeten.  Onze planning is de eerste  dag Sorrento in en dinsdag naar Positano. Ik ben een aantal jaren geleden al in deze omgeving geweest dus ik wist al wat voor moois ons te wachten staat maar Mikki is hier nog nooit geweest. Die was er echt stil van. Vanaf de eerste stop boven op de rots tot aan het hotel.  En ik kan je vertellen daar is heel wat voor nodig, het enige wat ze wel steeds weer zei: oh my God wat mooi. Maar ze had helemaal gelijk want het is zo adembenemend mooi deze kust. Niet voor niets ook wel de Goldcoast van Italië genoemd. Eerst checken we in bij het hotel, we hebben een hotel buiten Sorrento  geboekt omdat ik graag mijn auto  bij het hotel wil hebben, en daarna gaan we eerst heerlijk lunchen. Vervolgens gaan we Sorrento in en wandelen we door de leuke, maar o zo drukke smalle straatjes die Sorrento rijk is. Uiteraard horen hier ook de nodige koffie, ijsjes en alcoholische versnaperingen bij. We voelen ons een soort van toerist in eigen land. Maar wat een overgang van de heerlijke rustige sfeer op de camping naar de drukke stad Sorrento met zijn 1000 en 1 scooters, ontelbare taxi's, busjes  en stadsbussen. En dan al die toeristen die hier rondlopen. Vooral de Engelsen zijn hier massaal naar toe gekomen heb ik het idee. Ik hoor weinig tot geen nederlands tot nu toe. 'S avonds om tien uur ploffen we ons hotelkamer binnen en in hele korte tijd (Mikki in 1 minuut geloof ik) waren we in diepe slaap.

De volgende ochtend staan we op tijd op om eerst uitgebreid te ontbijten, we komen er snel achter dat het ontbijt hier niet veel meer is dan een kopje koffie met wat zoetgebak. Maar goed er zit wat in onze buik en we gaan op pad. Eerst naar de sigarenwinkel wandelen voor de de buskaartjes want deze kun je hier in Italië alleen in een sigarenwinkel of in een bar kopen en dan ook nog eens alleen contant afrekenen, en bij een soort van ingeproviseerdr  bushalte wachten we op de bus,  en we wachten, ach je kent het wel hé de Italiaanse tijden moet je een beetje ruim nemen en ja daar is dan de bus eindelijk en ....hij rijdt gewoon door, hij is overvol.. en de volgende is pas over een uur. Kak. Shit. Grrr Uiteindelijk zitten we na veel gedoe en 2 uur later in de bus naar Positano. Ik had gelukkig de mazzel dat ik kon zitten. Dit was zo een situatie van als haringen in een ton zitten. Echt vreselijk. Tot de deur nog net dicht kan zoveel mensen zijn er in de bus gepropt. En dan komen we eindelijk aan in Positano. Een prachtig mooi plaatsje tegen de klif aan geplakt die  sprookjesachtig aan doet met zijn verschillende gekleurde huisjes. En dan die brede steegjes en die ontelbare trappen, die baai met het blauwe groene water. Het is net een droom. Helaas waren er met ons nog heel veel anderen mensen die ook een dagje  Positano hadden gepland. Het is bizar druk en dan is het hoogseizoen nog niet eens begonnen. We maken prachtige foto's, genieten hier van het prachtige uitzicht en lopen ontelbare trappen af naar beneden, daar drinken we op een luxe terras een frisje wat ons een zeer hoog bedrag kost. Een paar uur later nemen we de ferry terug naar Sorrento. Om vervolgens terug te gaan naar ons hotel om de auto te pakken en terug te rijden naar Baia Domizia. Een terug reis die toch alweer snel een dikke 2 uur duurt en met Rome nog vers in mijn geheugen wil ik maar 1 ding en dat is op tijd vertrekken. En dat lukt goed en om half zeven rij ik weg bij ons hotel. Maar eerst eens deze drukke stad heelhuids uit te zien komen. Met bewondering kijk ik iedere keer weer naar de het rijgedrag van de Italiaanse bevolking. Ongelooflijk, zo brutaal en de verkeersregels? Nee daar doen ze hier niet aan.  Maar toeteren daar tegen kunnen ze juist weer als de beste net als schelden trouwens. Ik ga er maar gewoon in mee. En moet ontzettend lachen om dat temperamentvolle gedrag van de Italianen. Aan passen toch zeggen we altijd in Nederland, dus doe ik het hier ook maar. 

Na 2 uur auto rijden komen we aan op de camping en ik heb alles fijn met daglicht kunnen rijden. En wat mij als eerste opvalt is de rust hier op de camping. Na de drukte in Sorrento en Positano is dit ook wel weer heel lekker. We hebben 2 fijne dagen gehad en er weer een mooie herinnering bij. En ook weer heel veel foto's..

Woensdag begint de dag weer gewoon om half acht.  Eerst koffie zetten en buiten op de veranda wakker worden. Mijn moment van de dag.  Om negen uur ga ik weer beginnen met het vaste ritueel ondertussen. Het schoonmaken van de mobilehomes. We worden steeds meer een team lijkt het wel en het gaat sneller en makkelijker lijkt het.  Met 2 van de meiden kan ik het echt goed vinden, gezellig praten en lachen  met 1 meisje heb ik wat minder. Maar de 1 ligt je nou eenmaal beter dan de ander.

Donderdag, begint de dag met het schoonmaken van de mobilehomes die deze dag verhuurd worden. We zijn lekker bezig maar vanaf een uur of half elf komen de Italianen al druppelsgewijs aan op de camping. Het inchecken is echter pas vanaf drie uur. Normaal gesproken dus. Nou vandaag gaat alles anders en maken we zeer chaotische en lachwekkende situaties mee. Uiteindelijk zijn alle Mobilehomes al ver voor drieën bewoond en zitten wij uitgeteld bij de receptie uit te blazen. Waren er eerst veel Engelsen het zijn nu alleen nog maar Italianen . Logisch natuurlijk ik ben tenslotte in Italië. Maar wat een drukte opeens. Maar ook wel heel gezellig moet ik zeggen. 'S avonds hoorde we dat het een nationale feestdag is en de Italianen een vrije dag hebben. Vandaar ook dat ze zo vroeg bij ons op de camping kwamen. 

 De komst van de Italianen was tevens het startsein van de weergoden voor een zeer warme periode, de temperatuur is vanaf vrijdag 35 graden. Nou was het al lekker warm hoor. Maar 29 a 30 graden of 35 graden dat is een verschilletje. Dan heb je het niet meer alleen warm maar raak je in een soort van oververhitte toestand. Ik kan goed tegen de warmte maar erbij te moeten werken is wel weer wat heel anders. Mijn redding is het strand.  Wanneer we lunchpauze hebben en/,of na het werk trek ik snel mijn bikini aan en ga ik richtinghet strand afkoelen. Ik heb het nu voor elkaar kunnen krijgen, met de man die de bedjes verhuurd, dat ik 2 euro per dag betaal. 

Als ik over ons stuk van de camping  fiets of loop dan krijg ik steevast een aantal x wat te drinken aangeboden,  maar vooral heb ik de espresso (koud of warm) met veel suiker in 1x naar binnen moeten gieten al heel wat keren gekregen.En dit is  vaak het begin van een gezellig gesprek in het Italiaans. Nou moet je echt niet denken dat ik goed Italiaans spreek maar met Google translate, als de WiFi ons niet in de steek laat, en het Italiaans wat ik ondertussen ken komen we best een eind.  Gisteravond werd ik gevraagd om gezellig mee te bbq en op het moment dat ik dit schrijf hoor ik iemand mijn naam roepen en word mij een bord pasta aangeboden. Wat een gastvrijheid hier maar daar staan ze ook om bekend.  Dat ik geniet dat kunnen jullie wekelijks lezen in mijn blog. 

Ik vind het zo leuk om jullie leuke lieve hartverwarmende reacties te lezen  En nu ga ik fietsen  richting de receptie want we verwachten weer een flink aantal gasten.

Ciao van het warme  hete Italië. 

Marjo