Norcenni

Op het moment dat ik aan deze blog begin is het al zaterdagavond. Normaal schrijf ik iedere dag een stukje maar deze week ging het wat dat betreft toch even wat anders. 

Deze week was er 1 die ik niet graag over wil doen. Het was een vrij heftige week. Doordat degene die mij moest inwerken corona kreeg moest ik bijna alles zelf uitzoeken en was inwerken er niet bij. Dat is al een ding maar wat er werd mij ook verteld dat het de bedoeling is dat ik zelf alle klachten, verzoeken, vragen etc zoveel mogelijk zelf moet afhandelen tijdens mijn dienst. Dat betekent dat ik zelf de camping op moet om alles in orde te maken. En dat moet ik lopend doen. Ik schoot hierdoor behoorlijk de stress met die achillespees ontstekingen. En buiten dat, het is zo mega druk aan die receptie dat ik geeneens tijd heb om nog andere dingen erbij te doen. Laat staan over de camping lopen. Sommige dagen waren echt een gekkenhuis deze week. Zo druk is het dat ik blij ben als het eind van de dag is en ik richting zwembad kan voor een duik. Want heet dat het hier nu is.  Niet grappig meer. Het lijkt wel of het niet nooit stopt met het oplopen van de temperatuur. Er waren deze week dagen bij dat het zo een 43 graden was. Hoe het hier in Italië is hebben jullie dinsdag zelf kunnen ervaren. Niet leuk toch? Volgens de Italianen hier blijft het aankomende week ook nog zo warm.

Met het oplopen van de  temperatuur lopen bij veel mensen de emoties op en de tolerantie gaat naar beneden. Ik heb in 1 week zoveel boze mensen aan de telefoon en aan de balie gehad dat ik er moedeloos  en soms zelfs verdrietig van werd. Ik wist ook niet of ik dit werk nog wel wil blijven doen voor de aankomende weken. Donderdag heb ik gebeld met mijn recruter met het verzoek of er misschien op een andere camping nog iemand nodig was. Het gevolg van dit gesprek  was dat ik vrijdagmiddag een goed gesprek heb gehad met mijn regiomanager en teamleider. En er zijn duidelijke afspraken gemaakt over hoe ik aankomende weken mijn taken ga uitvoeren. Zo krijg ik voorbeeld in de middag  de buggy. Dan kan ik veel makkelijker bij de mobilehomes komen en de klachten afhandelen. En ook ga ik 2 avonden  per week naar de mobilehomes om de gasten te informeren die net zijn aangekomen of de volgende dag vertrekken. Afwisseling en het contact met de gasten is juist wat ik zo leuk vind aan dit werk.  

Donderdagmiddag moest ik al met de buggy het 1 en ander rond brengen naar diverse mobilehomes. Dat ging best redelijk goed maar wel rete spannend voor de 1e x. Klotsende oksels had ik ervan. Stijl omhoog maar vooral het recht naar beneden rijden vond ik eng. Maar dit is echt weer zo een geval van oefening baart kunst. En dan heb ik nog niet eens over die tientallen straatjes op deze camping. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. 

Deze week werd ik blij verrast door een telefoontje van mijn vriendin Jolanda dat zij en Nico beneden in het plaatsje Figline Valdarno zijn met de camper.  Ik kleed mij snek om en rij richting het plein waar zij zijn. Wat een te gekke verrassing. We hebben uren lang op het terras gezeten. Heel gezellig zitten babbelen. We gingen van terras naar terras en kwamen uiteindelijk uit bij een Italiaans restaurant om daar iets te eten. Het was een onwijs fijne en gezellige avond die helaas veel te snel voorbij was. Voor ik het wist was het half 1 en de hoogste tijd om richting camping te rijden. Jo en Nico gingen de volgende dag weer verder.

Na deze pittige week gingen we vrijdagavond met een groep collega's gezellig naar de bar, het was heel gezellig en maakte ook dat ik het mij weer positiever en opgewekter voelde. Na een aprol spitz of wat ging ik veel blijer weer richting mijn mobilehome om heerlijk te slapen. Wat een rare week was dit. Met veel diepte maar ook hoogtepunten. Hopelijk gaat het volgende week wat rustiger qua emoties.

 Na 7 dagen aan stuk te hebben gewerkt ben ik zaterdag en zondag vrij. Ik besluit om helemaal weg te gaan en ga met de auto op pad. Even in een andere omgeving zijn zal mij goed doen en daarvoor ben ik tenslotte hier ook in Italië. Ik wil zoveel mogelijk zien en doen. Ik neem voor de zekerheid ook wat kleding en slaap spullen mee zodat ik de mogelijkheid heb om ergens te overnachten. Ik heb gehoord dat Colle Vall D' Elsa heel mooi. Ik ga die kant dus op besluit ik. Het is een rivier waar je mooi kunt wandelen,  picknicken en zonnen. En het heeft prachtig mooi, blauw water. Het is ongeveer 1,5 rijden volgens Google maps. Het eerste grote stuk is door de mooie glooiende heuvels en ik stop af en toe om even te genieten van de rust, het uitzicht en om een foto te maken. Dit stuk Toscane is zo ontzettend mooi. ( heb ik volgens mij al vaker gezegd)  Het is even zoeken naar de rivier in Valle D' Elsa maar als ik hem vind en ga lopen is het echt genieten, helaas ben ik niet de enige die dit leuke plan heeft. Ik wissel het steeds af,  stuk lopen en dan weer stoppen op een mooi plekje. Na een paar uur hier te hebben vertoefd ga ik terug na de auto. Maar eerst even koffie drinken bij bar besluit ik, in de bar vraag ik aan het bar meisje naar een hotel of iets dergelijks in deze omgeving. En laat zij  nou toevallig een leuke B&B weten. Ze gaat bellen voor 10 minuten later ben ik op weg naar de B&B. Het is in het dorp boven op een berg en mijn auto moet even hard werken maar dan rij ik een schattig klein plaatsje in en het is het eerste wat opvalt zijn de vele torens aan het begin. Het dorpje ademt echt zo een middeleeuws sfeertje uit. En dan het uitzicht, prachtig over de Toscaanse heuvels. Goeie keuze om hier heen te gaan bedenk ik mij. De B&B is ook zo mooi en ook belangrijk: een heerlijk goed bed. Rond een uur of acht loop ik de straat op om opzoek te gaan naar een restaurant waar ik iets kan eten. Al snel loop ik tegen een plein aan met een groot, gezellig terras. Het ziet er heel druk uit en ze hebben nog wel een tafel vrij voor mij. Maar er komen straks wel gasten bij wordt er vermeld.  En inderdaad terwijl ik nog aan het eten ben komen er 3 mannen en 1 vrouw aan tafel zitten. Ontzettende aardig mensen. 1 man praat engels maar de rest totaal niet. Dus dat wordt Italiaans kletsen voor mij.  En zo zit ik een uur later nog gezellig te kletsen. Op het moment dat hun eten wordt gereserveerd laat ik ze alleen om met elkaar te eten. Wat een onverwachte leuke avond. En ik heb ook nog eens heerlijk gegeten en dat voor 16,20. Vergelijk de prijzen eens. De lasagne 9 euro, aprol spitz 3,50 , koffie 1,20  het water 1 euro en dan kwam er nog 1,50 aan service kosten bij. Zo goedkoop eet je niet in Nederland. 

Vandaag is het zondag en ik heb afgesproken met Marlies en Michiel maar omdat het zo heet is ga ik gezellig naar hun toe in plaats van afsprekenin Florence. Zij zitten bij een prachtige B&B met een zwembad. Wanneer ik bij aankom bij de receptie word ik overvallen door de enorme rust. En het hoge zingende geluid van de krekels. Ik loop verder richting het zwembad en daar zijn mijn lieve vriendinnetje en dochterlief. Na een hele dikke knuffel duik ik meteen het zwembad in om af te koelen. Michiel komt wat later terug van het boodschappen. De hele dag hebben we heerlijk bij kunnen kletsen en wat zonnen, eten en drinken. De eerste limonchello spitz is al gemaakt voor bij de lunch. Als ik rond acht uur terug rij richting Figline Valdarno kan ik terug kijken op een heerlijke gezellige dag waarin ik ontzettend verwend ben door deze lieverds. Ik voel mij super. Rond half tien ben ik bij de camping en bedenk mij dat op verjaardag visite moet bij 1 van de dames van Roan campings. (Leuke naam) zij viert dit bij de bar. Ook dit is weer ontzettend gezellig dat ik tegen twaalf uur moe maar ook gelukkig in bed plof en binnen 2 minuten slaap. Wat een week maar  zo fijn om deze week mijn lieve vriendinnen Jolanda en Marlies met hun mannen te hebben gezien. Dank je wel kanjers.