Heerlijke dagen met Roan en Norcenni Girasole

Na een gezellige zondag waarin we heel wat kilometers hebben gereden doen we het maandagochtend even rustig aan. Bij onze accommodatie is een fijn zwembad met een fantastisch uitzicht dus eerst maar eens even plonzen en wat relaxen. Relaxen met de jbl op standje hard met Nederlandse muziek wat in de kroegen gedraaid wordt. Dus Eros is voor deze week naar de achtergrond verbannen. Begin van de middag pakken we de auto om richting Lucca te rijden. Het is jaren geleden dat ik hier ben geweest en ik was een beetje vergeten hoe leuk het is. We lopen er gezellig rond, drinken hier en daar wat en blijven er 's avonds gezellig eten. Je merkt echt dat het hoogseizoen is want het is veel drukker geworden. En de prijzen van alles is ook meteen een stuk omhoog gegaan, zelfs die van de koffie.  Roan is mijn chauffeur en het is heel fijn om na ruim 4600 km te hebben gereden er vrij relax naast te kunnen zitten. Als we bij onze accommodatie aankomen zijn onze gastheer en gastvrouw nog wakker.  Helaas.. ik heb vanmorgen mijn hete biaretti op het aanrecht gezet, en nu is er een kring ingebrand die niet meer weg te halen is. Dit is onwijs balen voor beiden partijen.  Maar dit heeft echter  wel meteen sfeer verandert. Vooral de eigenaar is niet zo vriendelijk meer. Ik heb meteen mijn reis verzekering ingeschakeld en er een melding van gemaakt. Maar ik moest vanmorgen wel mijn borg van 250 euro betalen. Want een vertrouwen. Hopelijk duurt het niet zo lang. 

De volgende dag staan we op tijd want we willen naar de markt in Cecina gaan.  Cecina ligt aan de kust, op een half uur rijden van onze accommodatie. We gaan eerst naar de markt en daarna gaan we door naar het Vada strand is onze planning.  De markten in Italië zijn super gezellig en er staan vooral veel kramen met dames kleding. Heel veel en Roan is er al snel klaar mee in deze hitte en we besluiten om koffie te drinken en meteen wat te eten. Wanneer we terug lopen richting auto stop ik bij een kapper om te vragen of zij misschien tijd hebben om mijn haar te knippen. Want dat is echt nodig. Ze hebben tijd en zo beland ik in de kapperstoel.  Eerst word mijn haar zeer uitgebreid gewassen voor het geknipt word. Dan begint ze te knippen. Ze begint met het recht knippen van de onderkant en dan stopt ze. En vraagt of ik mijn haar gefohnd wil hebben? Ik ben in de war uhhh is ze al klaar?? Dat kan niet.  Ik doe een poging om aan te geven dat ik iets meer lagen wil maar ze snapt het totaal niet. Dus ik laat het maar zo. In Nederland maar weer af laten maken. Mijn haar word gefohnd en gestijlt en 40 euro lichter stap ik een half uur later de kapsalon uit. Het ziet er wel een stuk beter uit maar totaal niet zoals mijn bedoeling  Hierna rijden we richting het strand voor verkoeling want het is ook vandaag weer behoorlijk warm. Dit vada strand is zo ontzettend mooi. Het witte zand en het turquoise water. Lijkt wel of ik terug ben in Sardinie zo mooi is het. Na het strand en een hapje eten gaan wij richting Montescudaio voor een bezoek aan mijn collega Michel en zijn gezin. Wat een hele gezellige avond word. Ook Roan heeft het erg naar zin meer de 2 kinderen van Michel en Linda. En donderdag zien we elkaar weer want de drie musketiers vliegen toevallig in het zelfde vliegtuig terug.

 Aangezien de temperatuur wederom de 39 aan tikt gaan we de volgende ochtend weer richting het vada strand. We hadden zoveel plannen wat we wilden zien en doen deze week maar het is er gewoon te warm voor. We moeten onze spullen gaan inpakken 's avonds want morgen gaat Roan helaas weer naar huis en ik zelf ga ook weer verder. Nu richting Florence. De dagen met Roan zijn echt omgevlogen. Maar het was super gezellig samen. Mooie herinnering erbij. 

Donderdag gaat de wekker op tijd want we moeten!! er om 10 uur uit.  Ook al komen er geen andere gasten, 10 uur. Pfff. Het afscheid van deze eigenaren is niet echt leuk.  Sterker nog de eigenaar maakt nog even een stennis over mijn aangifte bij mijn reisverzekering en suggereert dat ik informatie achter hou. Ik moet de mail die ik naar mijn verzekering heb gestuurd naar hem doorsturen en hij wil mijn schadenr weten. Dat heb ik nog niet en dat geloofd hij niet. Borg, 250 euro, krijg ik niet eerder terug dan dat zij het geld hebben. En dat heeft ze deze week al 3x eerder gezegd dus dat wist al en ik vertel ik ze. Echt ik ben zo klaar met deze mensen. Accommodatie en locatie is prachtig maar met deze houding tegenover je klanten kom je niet ver. We nemen afscheid en we rijden richting Pisa. Uiteraard bekijken we de scheve toren van Pisa. Daarna gaan we nog even lunchen en dan is het tijd om richting luchthaven te gaan. Na afscheid te hebben genomen van Roan ga ik nog even wat drinken met Michel en Linda, fijn om even te kletsen onder het genot van een kopje koffie en een fles water.  En dan is het tijd om verder te rijden richting Figline Valdarno. Daar is de camping maar heb ik ook mijn accomodatie voor vannacht geboekt. Ik blijk een fattoria geboekt te hebben.  Een super gaaf gebouw met één mega stuk grond er omheen en een super mooi uitzicht. Zo mooi en zo Italiaans maar mijn kamer is uit het jaar 0, het bed is vreselijk en de douche is niet veel beter. En voor de ramen hangt een te klein wit gordijntje.  En ik dacht mijn laatste nacht in luxe te slapen. Kak. Gelukkig is het maar voor 1 nachtje. Ik heb trouwens wel met een echtpaar uit Duitsland heel gezellig zitten eten. En uiteindelijk ga ik zo moe naar bed dat ik als een roos slaap en niet veel merk van het krakende bed. 

Na het ontbijt rij ik richting camping. Het is 8 minuten rijden.  Dat betekent dat ik er vroeg ben. De teamleider haalt mij op bij de receptie en brengt mij naar de mobilehome. Ik moet hem helaas delen maar ik tot mijn grote vreugde heb ik wel de grote slaapkamer. Ik had mij ingesteld op een 70 cm bed en nu heb ik het 140 bed. Even later maak ik kennis met Kyra uit Ierland en zij is 28 jaar. Met haar deel ik dus een paar weken de mobilehome en gelukkig klikt het meteen. Goed begin van mijn 2e deel van deze reis bedenk ik mij. En dan ga ik richting zwembad om nog even een duik nemen. Wat ik dan zie is een soort van kippenhok met grote en kleine kinderen en volwassenen in verschillende grote baden. In 1 woord vreselijk...  Dat ik hier ooit ben geweest met John en de Kids kan ik mij nu niet meer voorstellen. Na het zwemmen ga ik terug naar mijn mobilehome om te douchen en om te kleden want ik heb afgesproken om met Kyra te gaan eten in het restaurant. Ik heb het idee dat ik het getroffen heb met mijn medebewoner.

Zaterdag begin ik om 9 uur bij de receptie. Het systeem waar Eurocamp op werkt is hetzelfde als op Baia dus dat is makkelijk. Er zijn een paar dingen die extra of anders maar dat is snel uitgelegd. Vandaag is het een dag met veel nieuwe gasten waardoor ik er al heel snel weer helemaal in zit. En wat ook snel gaat is de tijd. Voor ik het weet is het vijf uur en is mijn eerste werkdag voorbij.  Op naar het zwembad om even af te koelen. Het is zo heet hier, je merkt dat het hier warmer is dan aan de kust. 's avonds heb ik met de collega's gezellig bij onze mobilehomes gezeten. Grote groep is toch ook wel gezellig vind ik. Er is altijd wel iemand die buiten zit en waar ik mee kan kletsen en wat drinken. 

Zondag weer een mega drukke dag, ik kreeg vrij veel telefoontjes en gasten aan de balie met klachten. Logisch want als iets veelvuldig gebruikt wordt, en dat wordt het zeker op dit moment, dan gaan de dingen stuk of er verdwijnen er dingen.  Maar ook mensen die een andere mobilehome willen omdat ze niet blij zijn met de ligging of accommodatie. Kortom er is genoeg te doen. De tijd gaat zo hard dat ik net aan een broodje kan eten voor de 1e gasten om drie uur al weer verschijnen. En voor het het weet is ook deze dag weer voorbij.  's avonds eet ik eerst gezellig met een collega een pizza bij onze mobilehome voor we naar de bar gaan om een koffie te drinken. Als we terug zijn zit er een grote groep collega's rond de tafel te drinken, gezellig muziekje erbij, gezellig hoor.  Zo gezellig zelfs dat we een uur later met elkaar rond de tafel staan te dansen. Het is even wennen maar ik krijg steeds meer het gevoel dat ik mij hier best goed ga vermaken. Nu maar hopen dat de ontstekingen aan mijn achillespees aan beide benen niet erger wordt want anders heb ik echt een probleem. Ik loop er al een week of zes mee en het wordt eerder slechter dan beter. Ik heb ook zoveel op mijn benen gestaan en zoveel gelopen dat dit er van gekomen is.  Als iemand tips heeft? Graag !

Groetjes uit camping Norcenni Girasole. 

Ciao.