Home sweet home

Ik ben alweer een week terug in Nederland. De afgelopen dagen zijn zo ontzettend snel gegaan. Was ik op weg naar Nederland vast besloten om het rustig aan te doen dan kan ik nu al vaststellen dat daar bijzonder weinig van terecht is gekomen. Voor ik het door heb zit ik weer in de hecktiek van afspraken, verjaardagen en werken. Maar het is wel heel gezellig om iedereen weer te zien en bij te kletsen. Uiteraard ben ik de meeste tijd aan het woord. Lol

Want tja ik heb best heel veel te vertellen over mijn reis die uiteindelijk 165 dagen,  24 weken of tewel 5,5 maanden heeft geduurd. 

Ik heb in deze periode in 33 verschillende bedden geslapen. Waarvan ik 12 weken geslapen heb op de camping waar ik op dat moment werkte. In de andere 13 weken ben ik als een homelesse vrouw rond gaan trekken. Hierdoor heb ik totaal een ruime 10.000 km gereden. Heb ik ontelbare ijsjes gegeten, nog meer aprol spitz gedronken, redelijk wat pizza's gegeten. Verder ben ik heel wat markten afgeweest waardoor ik weer heel wat leuke jurken gescoord hebt. Gevolg was wel dat mijn auto in plaats van lichter en leger nog zwaarder en nog voller werd. En dan heb ik het maar niet over de velen flessen wijn en limonchello die mee terug gingen. En ik heb ook in al deze weken 24 x een blog geschreven.

In deze periode ben ik ook opgezocht door mijn familie en ik heb ook diverse dierbare vrienden gezien. Wat was dat iedere keer weer een feestje. Dank je wel Amber en Coen,  Roan en Eef, Gabriella, Lotte en Kay, Sas en As, Anita en John, Michel en Linda, Nico en Jolanda, Marlies en Michiel, Marleen en Hans, Elly, Marina en Pasquale heb ik zelfs 2x gezien net als Amber  en als afsluiting kwam op mijn verjaardag Moontje naar Verona en is zij met mij terug gereden. Het vliegveld Pisa heb ik hierdoor ook meerdere keren gezien. 

Ik zal in een kort verslag nog even mijn reis beschrijven.

Via Obertsdorf naar de Dolomieten waarna ik via Venetië door ben gereden naar Castellone di Suasa. Daar ben ik een ruime week geweest. Vervolgens naar de camping Baia Domizia in Baia Domizia. 9 weken later ben ik via Piombino met de ferry overgestoken naar Sardinie waar Astrid en Sas ook heen kwamen Daar ben ik een week geweest. Toen weer terug met de ferry naar Livorno waarna ik een week in Fauglia vakantie vierde met Roan. Op 15 jullie begon ik met werken op de camping Norcenni Girasole dichtbij Florence. Na 2,5 week hier te hebben gewerkt nam ik voor het eerst in mijn leven ontslag, wat ik zeker achteraf een heftige periode heb gevonden. En eigenlijk ben ik vanaf dat moment alleen maar wezen reizen. Naar Umbrie toen weer richting Toscaanse kust waar ik voor 10 dagen een mobilehome had gehuurd. En daar kwam Elly gezellig ook nog een paar dagen. Vervolgens samen richting Pistoia voor een paar extra dagen samen. En toen kwam Amber gezellig voor 5 dagen samen in Lucca. Daarna richting Modena gereden voor 5 dagen met Elly. Om hierna terug naar Pisa te rijden. Snappen jullie het nog? In Pisa kwamen Eef en Gabriella een aantal dagen genieten met mij van het heerlijke weer en Italië. Zij vlogen terug en ik ging een stukje naar boven naar Viareggio want ik ging een dag Cinque terre bezoeken. Via Eurocamp had ik 7 nachten gratis overnachten en dit deed ik in Castagneto Carducci. Dit was weer een stuk zuidelijker aan de kust van Toscane. Hier bleef ik 4 nachten maar want ik wou toch ook nog even naar de Vall d Orcia. Uiteindelijk kom ik,  om bij te komen van het vele rijden en het steeds weer in verschillende accommodaties verblijven, weer terug bij Marina en Pasquale voor 6 dagen.  Het eind is inzicht. Nog maar een week te gaan. Ik rij door naar het Gardameer. Op 23 september op mijn verjaardag ga ik met Moon naar Eros Ramazotti. Een mooier kado voor mijn verjaardag en afsluiting van mijn 5,5 durende reis had ik niet kunnen krijgen. Wat een avond!

Ik rij samen met Monique terug via Basel,Mulhouse en Metz en op dinsdag middag 27 september ben ik weer terug. 

Wat een prachtige maanden heb ik gehad en wat een bijzondere ervaring om dit te mogen meemaken. Dit vergeet ik nooit meer van mijn leven.

Ik wil iedereen bedanken voor de vele leuke en lieve reacties op mijn blog. Het motiveerde mij enorm om te blijven schrijven, tevens gaf het mij soms het duwtje om niet op te geven maar juist door te gaan. Dank je wel. 

Heel veel liefs Ciao

Marjo. 

ARREVEDERCI