Afscheid

Vrijdag gingen we weg in de stomende regen en kwamen aan in het zonnige Toscane met 32 graden. . Na een reis van 400 kilometer waren we op onze bestemming waar we een week verblijven. Spullen uit de auto en  aan de Capuccino en de Coffee Americano. We blijven tenslotte Nederlanders en om vier uur hoort daar het kopje koffie bij.

Eerste dag bijkomen want de reis had erg veel gevergd van mijn moeder, omdat ze er nog zo goed uit ziet vergeet je dat ze ook al 77 jaar is. Fijn dat ze is mee gegaan en Ik heb ook erg veel steun aan haar. Maar het valt niet mee voor haar.

Zondag een bewolkte dag, we zijn  deze dag gaan rondreizen in deze mooie  omgeving. S middags gegeten in zo een  echt italiaans restaurantje waar de borden spaghetti en de flessen wijn op tafel staan. En vrienden/ families's met elkaar afspreken. Genieten met een Hoofdletter G.  Daarna zijn wij door gereden naar Pisa. Want die scheve toren moet je toch gezien hebben als je in de buurt bent. Het was voor mij de vierde keer geloof ik maar het blijft leuk  Was trouwens wel een stuk rustiger zonder al die Azitaten. Maar het was evengoed nog lekker druk. Alleen nu zag je alleen maar de Italianen zelf als toerist in eigen land.

En dan de maandag: Ik ben in februari ontzettend hard en verkeerd gevallen op mijn werk. De afgelopen maanden heb ik van alles ondernomen om van de helse pijn , die ik hiervan had, af te komen. Helaas zonder veel resultaat. Je raadt het al. Na een lange auto rit was het er niet veel beter van geworden. Na heel veel nachten van weinig slaap en steeds meer en zwaardere pijnstillers was het tijd om richting ziekenhuis te gaan. Zo kwam ik dus op de eerste hulp te liggen. Meteen aan het infuus want het ging niet meer. Nadat er foto's zijn gemaakt bleek ik gelukkig  geen hernia te hebben maar een zeer flinke/heftige  ontsteking. Na zeven uur in het ziekenhuis te hebben vertoefd, mijn moeder zat al die uren in de auto, ( gelukkig had ze haar e reader mee), zij mocht niet mee naar binnen vanwege de strenge corona maatregelen hier, mocht ik weg.  Wel met medicatie die ik 6 dagen lang zelf moet prikken in mijn bil. Ik ben nu 4 prikken verder en merk iets van verschil op. Wat een ellende dit. Hier zat ik nou echt niet op te wachten. Maar het komt goed. (hoop ik, want ik kom echt niet terug)

De dagen daarna hebben wij Lucca en FLorence aangedaan. En hebben we afwisselend ook lekker bij het zwembad gelegen. Heerlijk rustig is het hier. 

Vanmiddag is mijn moeder terug gevlogen naar Nederland. Voor haar was het best ergvermoeiend en zwaar.  Soms wil je zo graag iets doen en moet je je achteraf afvragen of het wel slim was. Wel hebben we samen een prachtige herinnering erbij gemaakt en hebben mooie foto's als aandenken . En die koesteren wij he mam... Was erg emotioneel om haar weg te zien lopen richting gate. Met tranen ben ik naar de auto gelopen.

Ciao Mama bedankt voor alles en ondanks dat het zwaar was ben ik blij dat je mee was.

Morgen weer een nieuwe week te gaan. Dan ga ik richting Orvieto.Daar  heb ik een geweldige accomodatie geboekt bij Mathiijs en Gigi. Agriturismo La Coccinella Umbria. Wil je zien hoe mooi het is?? Kijken want het is Bellisimo.   Ik mag hier gewoon een week genieten.  

Ciao tot volgende week .xxx